Tam Metin Bildiri Yazım Kuralları

Yazım kurallarına uygun olarak hazırlanan tam metin bildiriler, usbk@bayburt.edu.tr adresine e-posta ile gönderilmelidir.

Tam metin bildiriler, Microsoft Office Word programında yazılmalı ve sayfa tasarımı tablodaki gibi düzenlenmelidir:

Kağıt Boyutu	A4 Dikey	Üst Kenar Boşluk	3 cm
Alt Kenar Boşluk	2,5 cm	Sol Kenar Boşluk	3 cm
Sağ Kenar Boşluk	2,5 cm	Yazı Tipi	Times New Roman
Yazı Tipi Stili	Normal	Boyutu (normal metin)	12
Boyutu (dipnot metni)	9	Satır Aralığı	1,5 Satır

1. Çalışmalarda hem Türkçe hem de İngilizce özet bulunması gerekmektedir. Her ikisi için hazırlanacak özetlerin en az 150 en fazla 250 kelimeden oluşmalıdır. Özetlerde; amaç, yöntem ve sonuç bilgilerinin yer almasına özen gösterilmelidir. Özetlerin altında, en az 3 en fazla 5 anahtar kelime ve en az 3 JEL sınıflama numarası verilmelidir.

2. Makaleler, MS Office Word programında ve “Times New Roman” yazı karakteri ile hazırlanmalıdır. Ana metin 12 punto, paragraf başlangıcı sola dayalı, aralık önce 6 nk ve sonra 0 nk, satır aralığı 1,5 satır olmalıdır.

3. Tam metin, ekler ve kaynakça dâhil en az 15 en fazla 20 sayfa olmalıdır.

4. Tüm sayfalar A4 sayfa düzeninde, kenar boşlukları; üst 3 cm, alt 2,5 cm, sağ 2,5 cm, sol 3 cm olacak şekilde düzenlenmelidir.

5. Giriş için numara kullanılmamalıdır. Metin içinde tüm başlıklar 1., 1.1., 1.1.2. şeklinde numaralandırılmalıdır. Birinci düzey başlıklar 11 punto ve koyu olarak verilmelidir. Başlıklar ve metinler sola dayalı olmalı, başlıklar ile metin ve paragraflar arasında 6 nk boşluk olmalıdır.

6. Metin içinde kullanılan tablo ve şekillere başlık ve sıra numarası verilmelidir. Başlıklara, tablo ve grafiklerin üstünde yer verilmelidir. Tablo/şekil/grafik başlıklarının yalnızca ilk harfi büyük olmalı, 10 punto ile ortalanarak yazılmalıdır. Varsa, denklemler sayfanın ortasında yer almalı ve her denkleme mutlaka bir sıra numarası verilmelidir. Denklemlerin sıra numaraları sayfanın sağına yaslı ve parantez içinde olmalıdır.

7. APA referans kurallarına göre tüm metin düzenlenmelidir. Metin içi atıflarda kaynak gösterme (yazar/yazar(ların) soyadı, eser yılı, sayfa numarası) şeklinde olmalıdır (Giddens, 2000:12). Üç ve üçten fazla yazarı olan kaynaklarda ilk yazarın soyadı vd., kaynağın ve sayfa numarası şeklinde düzenlenmelidir (Giddens vd., 2000: 12). APA referans örnekleri için https://apastyle.apa.org/style-grammar-guidelines/references/examples, linkini kontrol edebilirsiniz.

* Bildiri tam metnindeki dipnotlar, APA (American Psychological Association) formatında hazırlanmalıdır. Fakat APA' nın kullanımının zor olduğu alanlar için klasik yöntem de kabul edilmektedir.

METİN İÇİNDE ATIF YAPMA (APA)

Metin içinde kaynaklara atıf yapılırken yazarın/yazarların soyad(lar)ı, ilgili yayının basım yılı ve sayfa numarası kullanılır. Yazarın soyadı ile eserin basım yılı arasına virgül (,) sonra iki nokta konularak sayfa numarası yazılır.

Örnek: Bu beklentilerinin ilk ve en önemlisi devlet ve kamu faaliyetlerinin devamlılığını sağlamak amacıyla halkından vergi almasıydı (Küçük, 2007: 26).

Yazar sayısı 3 ile 5 arasında ise ilk atıfta, yazar soyadları eserdeki sıraya göre verilir. Aynı esere daha sonra yapılacak atıflarda ise sadece ilk yazarın soyadı yazılır ve Türkçe yazılarda “vd.”; İngilizce yazılarda “et al.” kısaltması kullanılır.

Örnek: Bu şekilde ihracattan doğabilecek halkın temel gereksiniminde kullandığı malların darlığın önüne geçmek istemiştir (Savrul, Özel ve Kılıç, 2013).

5’ten fazla yazarlı eserlere ilk atıftan itibaren ilk yazarın soyadı ile birlikte, Türkçe yazılarda “ve diğer.”; İngilizce yazılarda “et al.” kısaltması kullanılır.

Örnek: Bununla birlikte ithalatı mümkün en az seviyeye çekerek yerli üreticisini dış rekabetten korumak amacıyla ticaret politikaları uygulanmaktaydı (Kulak vd, 2013: 57).

Aynı bilgi için birden fazla esere atıfta bulunuluyor ise kaynaklar cümle sonunda parantez içinde, aralarına noktalı virgül konularak, kronolojik sıralama ile verilmelidir.

Örnek: Antep Osmanlı idaresine girdikten sonra gerek fizikî gerekse nüfus bakımından bir gelişim sürecine girdi (Özdeğer, 1996: 468-469; Akis, 2002:4-5).

Bir yazarın aynı yıla ait iki ayrı eserine atıf yapılıyorsa bu yayınların yıllarına bir harf eklenir.

Örnek: (Yıldırım, 2010a) ,(Yıldırım, 2010b)

Atıf yapılan eser bir kurum adına hazırlanmışsa ilk atıfta, kurumun açık adı, yanında kısaltması, basım yılı ve sayfa numarası verilir. Daha sonraki atıflarda kurumun açık adı değil sadece kısaltması kullanılır.

Örnek: (Türk Tarih Kurumu, [TTK], 1998) , (TTK, 1998)

Arşiv belgelerine yapılacak atıflarda belgenin veya defterin ilgili fon ve numaralı ile kısaltılarak verilmeli. Kaynakça kısmında ise bu kısaltmaların açılımları parantez içinde yazılmalı.

Örnek: Önce Özi Kalesine oradan da Bender tarafına geçerek Osmanlı Devleti’ne iltica etti (BOA, İ.E. H. DN: 15/1458). Kaynakçada ise BOA, İ.E. H. DN: 15/1458 (Başbakanlık Osmanlı Arşivi, İbnül Emin, Dosya No).

Ekler: Araştırmanın anlaşılır olmasında önemli bir işleve sahip olan ölçek, belge, resim vb. ek olarak verilebilir. Ekler, Ek-1, Ek- 2, şeklinde numaralandırılmalıdır.

KAYNAKÇANIN HAZIRLANMASI

KAYNAKÇA başlığı altında, atıfta bulunulan kaynaklar soyadına göre küçük harflerle yazılarak sıralanmalıdır.

Arşiv Belgeleri:

BOA, A.DVN. DVE. D.83/1. (Başbakanlık Osmanlı Arşivi, Rusya Ahidname Defteri)

BOA, İ.E. DN: 15/1458 (Başbakanlık Osmanlı Arşivi, İbnül Emin, Dosya No).

Kitap:

Özkaya Y. (1994). Osmanlı İmparatorluğu’nda Ȃyânlık, Ankara: TTK.

Tabakoğlu, A. (2003). Türk İktisat Tarihi. İstanbul: Dergâh Yayınları.

Çok Yazarlı Kitap:

Özkılıç, Ahmet-Ali Çoşkun vd. (2000). 373 Numaralı Ayntab Livâsı Mufassal Tahrir Defteri (950/154). Ankara: Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı Yayınları.

Çeviri Kitabı:

Bloom, B. J. (1998). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme. (Çev.: Durmuş Ali Özçelik). İstanbul: MEB Yayınevi.

Kurum Yazarlı kitap

Türk Dil Kurumu. (1988). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK.

Editörlü Kitap:

Kütükoğlu, M. S. (1999). Osmanlı İktisadi Yapısı. Osmanlı Devleti Tarihi, C. 2, Editör: E. İhsanoğlu, İstanbul: Feza Yayıncılık.

Makale:

İnalcık, H. (1994). Yeni Vesikalara Göre Kırım Hanlığı’nın Osmanlı Tabiliğine Girmesi ve Ahidname Meselesi. Belleten, VIII/30, s. 185–229, Ankara.

Fidan, M. (2013). 1714–1715 Tarihleri Arasında Ayntab’da Sosyal, Siyasî ve İktisadî Yapı (65 Numaralı Ayntab Şer’iye Sicili’ne Göre). Asia Minor Studies, I, (2), s. 72-92, Kilis.

Ansiklopedi Maddesi:

Sahillioğlu, H. (1991). “Avarız”, DİA, Cilt: 4, s.108-109, İstanbul.

Darkot, B. (1997). “Ayıntab”, İ.A, MEB, Cilt: 2, s.64-67, Eskişehir.

Bildiri

Aksın, A. (2002). Osmanlı-Rus Ticari Münasebetleri (1787-1830). Türk Tarih si, 9-13 Eylül, s.1027-1042, Ankara.

Tez:

Fidan, M. (2002). XIX. Yüzyılda Osmanlı-Rusya Ticari Münasebetleri. (Basılmamış Doktora Tezi), Samsun: 19 Mayıs Üniversitesi.

Küçük, L. (2007). Osmanlı Vergi Hukukunda Avârız Kavramı ve Avârızın İdaredeki Rolü. (Basılmamış Doktora Tezi), Ankara: Ankara Üniversitesi.

Elektronik Kaynak:

http://tr.wikipedia.org/wiki/Tevfik_Paşa( 10.07.2012)